Scholen in De Baarsjes: goed én gemengd!
Afgelopen jaar is ons zoontje twee jaar oud geworden. Hoera! Of niet? Deze leeftijd betekent namelijk het kiezen van scholen. Iets wat voor de meeste ouders in Amsterdam gelijkstaat aan blinde paniek en slapeloze nachten. Waar de stad je eerst zoveel vrijheid en mogelijkheden bood, lijkt het wel alsof je beter kunt verhuizen zo gauw je kind de zogeheten basisschoolleeftijd nadert. Verhuizen naar Oud-Zuid. Of beter nog, naar Hoorn. Want dat het slecht gesteld is met het onderwijs in Amsterdam, vertelt iedereen je maar al te graag. En al helemaal in de ‘gemengde’ wijken. Verhuizen, ja, dat deden we. Maar niet naar Oud-Zuid. Wij gingen naar De Baarsjes.
Bovenstaande mening deel ik dus niet. Zelf kom ik van Texel, een gesloten gemeenschap. De schoolkeuze was minimaal: ik ging naar de school waar mijn moeder lesgaf, mijn buurmeisje naar de enige katholieke basisschool van het eiland. Toen ik achttien werd, kon ik niet wachten om naar ‘de overkant’ te gaan. De grote stad! Waar iedereen anders was en toch ook weer hetzelfde, namelijk Amsterdammer. Ik geniet inmiddels al dertien jaar van Amsterdam en zijn veelzijdigheid en heb op verschillende plekken gewoond. En nu woon ik dus met mijn jonge gezin al bijna een jaar in De Baarsjes.
Omdat de verhuizing en het kiezen van een basisschool gelijk op liepen, hebben wij een wonderlijke introductie van onze nieuwe wijk gekregen . Zo zijn we onder andere bij de Sint Jan, de Rosa Boekdrukker, De Roos en de Corantijn op bezoek geweest. We hebben stiekem nog een school in onze oude wijk (Oud-West) bekeken, om iets van vergelijkingsmateriaal te hebben. En dat was goed, want wat bleek: de scholen in De Baarsjes doen niet onder voor scholen elders in de stad.
Waar we ook kwamen, we gingen met een goed gevoel weer weg. Stuk voor stuk waren het scholen waar wij ons kind (Ja, ons waardevolste bezit!) met een gerust hart zouden laten onderwijzen. Natuurlijk, de ene school beviel beter dan de andere. Bovendien waren mijn vriend en ik het ook niet altijd eens, maar uiteindelijk zijn we tot een top drie gekomen waar we beiden achter staan. Geen slapeloze nacht gehad, overigens. Zelfs niet toen ik de scholengids met de Citotoetsscores een maand nadat we gekozen hadden op de deurmat zag liggen.
Ik heb veel betrokken mensen ontmoet: docenten, directeuren, ouders. Allemaal met dezelfde behoefte : zo goed mogelijk onderwijs garanderen voor de kinderen in de buurt. En dat de buurt gemengd is – op alle fronten – is geen verrassing. Dat is een van de redenen dat ik er wilde wonen. Ik ben blij te zien dat de scholen in De Baarsjes daar een afspiegeling van (proberen te) zijn. Ik ben blij met de moeite die het stadsdeel hiervoor doet. Ik ben zelfs blij met het plaatsingsbeleid!
Ik vind het belangrijk dat mijn kind in de buurt naar school gaat. Ik wil dat mijn kind leert spelen, leven en leren met andere kinderen uit de buurt. Kinderen die soms gedeeltelijk dezelfde achtergrond hebben en soms ook helemaal niet. Mijn kind zal Amsterdammer zijn.
Tekst: Maren Siebert
Gerelateerde Posts
De wereld mooier kleuren #1 →
Op vakantie in De Baarsjes →
Harira: classy en metropolitisch →
