Gepost op 30 mei 2016 | door Jan Eef
0Harira: classy en metropolitisch
Afgelopen zaterdag vond in het Erasmuspark de eerste editie van het HARIRA festival plaats! Buurtbewoner Milena was erbij op deze broeierige lentedag in het Erasmuspark, slenterde langs de eettentjes, waande zich in Rotterdam en voelde zich verbonden bij de voorstellingen van Soundos el Ahmadi, Najib Amhali en Abdelkader Benali.
Tekst en foto’s: Milena Mulders
Mijn vader de expat
Op uitnodiging van het stadsdeel mocht organisator Zouka Media (de mensen achter o.a. de documentaire en theatervoorstelling ‘Mijn vader de expat’) uit Rotterdam en Den Haag proberen of het hen zou lukken om een diverser publiek in aanraking te brengen met kunst en cultuur. In de hoop dat er meer ‘menging’ zou ontstaan door een bepaald type programmering; anders dan Podium Mozaiek dat dus blijkbaar doet. Of het de Rotterdammers/ Hagenezen is gelukt? Absoluut! Want een feestje werd het! En druk werd het ook. Ook al bestond er bij sommige bezoekers verwarring over de vraag of het nou wel/niet een Marokkaans festival was. Met dan gelijk er achteraan ‘dat dat ook eigenlijk helemaal niet belangrijk was’.
Parade meets Foodtrucks
Zelf omschreven de organisatoren het festival als volgt: ‘een greep uit De Parade, een bescheiden portie uit Djemaa El Fna, voeg daar nog wat line-ups uit Het Foodtruck Festival aan toe. Even laten rijzen. Beetje roeren. Bakken. Strooi er nog wat fantastische theateracts aan toe en je krijgt het nieuwste verhalen- en foodfestival van Nederland: HARIRA.’
Djemaa El Fna
De Parade en Het Foodtruck Festival kende ik natuurlijk; Djemaa El Fna niet. Dat moest ik opzoeken om er weer eens achter te komen dat Rotterdam toch echt andere koek is. Djemaa El Fna is een festival geïnspireerd op het gelijknamige plein in Marrakech. Een soort Foodhallen, maar dan anders. More classy, denk ik. Minder schaamteloos. En dat gold eigenlijk ook voor het Harira festival. De bands zijn me (sorry) niet echt opgevallen; de keuze voor Soundos el Ahmadi, Najib Amhali en Abdelkader Benali was voorspelbaar en veilig maar het werkte wel. De verhitte zaal zat vol met … mensen. Die lachten. Om elkaar. Benieuwd naar de volgende line up.
Metropolitisch
De eerste editie van het Harira festival was wat mij betreft alles wat het beloofde en smaakt absoluut naar meer. Georganiseerd door een stel grootstedelijke jongeren met Marokkaanse en overige roots die op basis van bewezen succes iets tofs mochten neerzetten en zich daarin lieten leiden door wat ze zelf ook leuk zouden vinden. Mensen met een goed ontwikkeld gevoel voor de samenleving waarin we leven én met een eigen smaak waar ze voor uit durven komen. Dát is Harira. Geen multiculti, maar gewoon een nieuw, tof, classy metropolitisch festival!