Manager van de winkelstraat
Komende maand werkt ze vijf jaar in de Jan Evertsenstraat: winkelstraatmanager Liesbeth van der Schaar. Hoog tijd om haar eens aan de tand te voelen over de buurt. Hoe heeft zij de straat zien veranderen? ‘Toen ik hier kwam werken, zei iemand: “succes mevrouwtje!”’
Hoe was het in de Jan Evertsenstraat toen jij hier als winkelstraatmanager begon?
‘Dat was in mei 2009, en het ging toen al jaren niet goed met de Jan Evertsenstraat. Het was zelfs de reden dat ik werd aangesteld: de straat kon wel een impuls gebruiken. 22 Winkelpanden stonden leeg, mensen voelden zich onveilig, en aan veel ondernemers in de straat merkte ik dat ze het niet meer zo zagen zitten. “Succes mevrouwtje,” zei iemand toen hij hoorde dat ik hier winkelstraatmanager zou worden. Freek Salm, voormalig stadsdeelvoorzitter, werd ingevlogen om mij te helpen, en we konden het gelukkig prima met elkaar vinden. We bedachten al gauw dat we de kansenzones subsidie konden aanvragen, en die subsidie heeft er mede voor gezorgd dat we leuke nieuwe ondernemers naar de straat konden trekken. Maar ik ben begonnen met vertrouwen opbouwen in de straat. In mijn werk is dat het allerbelangrijkste.’
Niet veel later werd juwelier Fred Hund overvallen en doodgeschoten.
‘Dat was een ongelofelijke genadeklap voor de buurt. Ik had zelf vrij veel contact met de familie, maar het enorme verdriet van iedereen heeft heel veel indruk op me gemaakt. We hebben echt met z’n allen staan huilen bij de notenbar. ‘Verslagenheid’ is misschien het beste woord om te omschrijven wat ik op dat moment voelde in de buurt. Het was heel naar om te zien.’
Had je ook contact met buurtbewoners?
‘Heel kort na de overval werd ik gebeld door Anita Groenink. Ze vertelde dat ze met een groep buurtbewoners iets wilde organiseren. Ze wilde mensen oproepen om hun boodschappen in hun eigen straat te doen, om de ondernemers een hart onder de riem te steken. “Vind je dat een leuk idee?” vroeg ze. Ik kreeg er helemaal kippenvel van. Dat was het begin van Ik Geef om de Jan Eef. Sindsdien is er heel veel verbeterd in de straat, en ik heb echt het gevoel: samen kunnen we enorm veel doen.’
Wat is precies jouw taak als winkelstraatmanager?
‘Heel bondig samengevat: mijn taak is om de straat schoon, heel en veilig te krijgen en te houden. Er mag niet te veel leegstand zijn, ik hou me bezig met vergunningen en subsidies, met de veiligheid op straat, en ik word ook vaak benaderd met vragen over vuilcontainers, fietsen die in de weg staan en dat soort dingen.’
Wat vind je het leukst aan je werk?
‘Het gaat over communiceren, organiseren en out of the box-denken. Daar hou ik heel erg van, en ik kan het hier helemaal in kwijt. De helft van mijn tijd ben ik op straat aan het werk. Soms is het moeilijk om alle bordjes tegelijk in de lucht te houden, want ik krijg heel veel vragen van bewoners, ondernemers en ook van collega’s van de gemeente. Dan bouw ik eerst een hele lange to do-lijst op, en dan ga ik vervolgens alle punten wegwerken. Ik hou van overzicht. Ik wil de regie niet kwijtraken.’
Waar ben je nu mee bezig?
‘Het vernieuwen van de luifel was een lang gekoesterde wens. Het is een monument in Amsterdamse Schoolstijl, dus afbreken was geen optie, maar de luifel was duidelijk aan een opknapbeurt toe. We hebben de straat verdeeld in zes blokken, en de werkzaamheden zijn op 7 april begonnen bij het stuk tussen de Admiralengracht en de Marco Polostraat. Het is dan mijn taak om ervoor te zorgen dat ondernemers daar zo weinig mogelijk last van hebben. Zonder overlast kan het niet, maar we proberen die heel erg te beperken.’
Ben je tevreden over hoe het gaat met de buurt?
‘Ja! De sfeer in de buurt is echt goed. Vorig jaar hadden we lunchconcerten op het Mercatorplein: kinderen speelden in de fontein, er was muziek, de bomen stonden in bloei, toen dacht ik: wauw, dit ziet er goed uit.’
Wat zou jij nog graag willen zien veranderen?
‘Ik zou graag willen dat de luifel in de hele straat wordt opgeknapt en dat de reclameborden overal dezelfde afmetingen krijgen. Dan krijg je een eenduidige uitstraling en dat zou goed zijn voor de straat. Ik zou het ook geweldig vinden als er een HEMA in de Jan Evertsenstraat zou komen. Of een boekwinkeltje. Maar ik denk dat dat allebei niet gaat lukken. Daar kun je als winkelstraatmanager heel erg je best voor doen, maar zo’n bedrijf komt alleen als het er zelf iets in ziet.’
Wat doe je als je niet aan het werk bent?
‘Ik ga vaak naar theater en ik zing in het Zwanenkoor, een koor dat typisch Amsterdamse liedjes zingt. Eberhard van der Laan is groot fan van ons. Ieder jaar treden we zeven keer op in De Rode Hoed, en dan komt de burgemeester altijd een keer kijken. Dit jaar ging hij met zijn hele gezin voorop in de polonaise!’
Heb je een vraag voor winkelstraatmanager Liesbeth van der Schaar? Neem dan contact op via Facebook of mail naar L.van.der.Schaar@west.amsterdam.nl
Gerelateerde Posts
Food Revolution Day: de foto’s! →
De achtertuin van De Baarsjes →
Chef’s favoriet: Matthias van der Nagel, Fa. Speijkervet →
Pingback: Salm in De Baarsjes - Jan Eef