Rollend door de Jan Eef
Jan Eef riep in november buurtbewoners op om hun verhaal, anekdote of column te schrijven. Vandaag: de nummer 1 in de columnwedstrijd: Liesbeth Darlang. Zij beschrijft de Jan Eef vanuit een heel ander perspectief…
Liesbeth Darlang
Ik woon hier nu 12 jaar en ja, ook ik kwam vroeger niet veel in de Jan Eef. Alsof rechts niet bestond deed ik alles links. Op mijn fietsje van huis naar werk, nog snel even een kadootje bij Hoogstins of de Hema in de Kinkerstraat , groenten bij de turk in de J.P. Heijestraat, mirin, soyu en quinoa bij de Eko Plaza en ga zo maar door. Toen ik een keer bij de schoenmaker kwam, in de Jan Evertsenstraat, keek hij me ietwat verbaasd aan. “Normaal gaat u zeker naar de Kinkerstraat, hè?” vroeg hij. En ja, dat was inderdaad zo.
Maar sinds de fiets is ingeruild voor een stoel op wielen heb ik de Jan Eef ontdekt en rol ik bijna dagelijks heen en weer voor noten bij Alladin’s Notenhoek, rooibosthee bij het biohuis, leuke kadootjes bij Knotsknetter, tandpasta bij de Etos en natuurlijk een lekkere kop koffie bij Zurich of Buon Giorno. Of wat dacht je van een filmpje pakken op het Mercatorplein tijdens West’ivaI? En dat allemaal op rolafstand om de hoek. Ik prijs mezelf gelukkig. Laat die prachtige rolstoelwoning ergens in Nieuw West of Zuid Oost maar zitten. Het is mij teveel waard om gewoon om de hoek mijn brood te kunnen kopen.
Alleen kaas bij ‘het mannetje’ zoals wij hem nog steeds noemen, of een broodje bij Bar Baarsch is wat lastiger. De drempel is mij te hoog of het trappetje zelfs een onmogelijk te nemen hindernis. Zeker bij Bar Baarsch is dit geen enkel probleem en zal iemand me altijd helpen naar binnen te komen als ik daarom vraag. Maar dat doe ik dan toch weer liever niet. Die drempel is, letterlijk en figuurlijk, te hoog. Ja, misschien moet ik ze dat eens vertellen. Vriendelijk vragen of ze geen mooie oplossing kunnen verzinnen, zodat ik gewoon zelf helemaal alleen naar binnen kan komen. Ze zijn zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust.
En al die andere winkels met drempels? Zoveel zijn het er eigenlijk niet of ze hebben het al netjes opgelost zoals bij de Etos, MS Mode, Zeeman, de Volendammer Vishandel en nog een aantal. Nee, dan zou ik nog meer gebaat zijn met een bordje ‘hier geen fietsen plaatsen midden op de stoep, want ik wil er ook graag langs’. Maar dan kan ik beter uit Amsterdam vertrekken en dat ben ik helemaal niet van plan. Amsterdam is me te lief en met de Jan Eef erbij krijgt niemand me hier weg. Ik geef om de Jan Eef!
Liesbeth
Gerelateerde Posts
De wereld mooier kleuren #1 →
Zomer in de Baarsjes! →
Donderdag in Café De Krommerdt →
ha Liesbeth, mooie column!!
Mooie column Liesbeth! Ik ben het helemaal met je eens dat de toegankelijkheid van Bar Baarsch (en wellicht ook de kaaswinkel) verbeterd moet worden. Als moeder met kinderwagen is het ook erg lastig daar naar binnen te gaan, al lukt het mij met wat gevloek meestal wel. De behulpzaamheid van het personeel laat zeker niets te wensen over, maar ik kan me goed voorstellen dat jij graag op eigen kracht naar binnen gaat voor een kopje koffie!