Bekende bewoner: Burgemeester Eberhard van der Laan
Burgemeester Eberhard van der Laan woonde van 1983 tot 2000 om de hoek bij de Jan Evertsenstraat, in de Maarten Harpertszoon Trompstraat. Elf jaar lang op driehoog, en vanaf 1994 op de begane grond. Maar al eind jaren zeventig, toen Van der Laan nog rechten studeerde, werd hij gegrepen door het lot van de buurt. De gemeente had plannen om een flink deel van de Admiralenbuurt, zoals de wijk destijds bekendstond, te slopen en er nieuwbouw te laten neerzetten. Een paar buurtbewoners kwamen in verzet en kregen juridische ondersteuning van de latere burgemeester. ‘Daar heb ik misschien wel de beste herinnering aan. Mannen als Bert Bastiaans – hij woont er nog steeds – die de wijk redden van de stadsvernieuwingsmachine en renovatie wisten te bewerkstelligen.’
De burgemeester heeft warme herinneringen aan de ‘Admiralenbuurt’,. Zijn oudste kinderen groeiden er op en gingen naar de naschoolse opvang op het Balboaplein. Zelf kocht Van der Laan graag zijn nootjes bij Aladdin en op zaterdag liep hij meestal wel even de toen nog volwaardige Vespuccimarkt op. En een biertje bij Jan Meulstee, ‘met de oude helden uit de buurt, om onze totaal verschillende levensvisies te bespreken’, ging er ook wel in.
‘Ik heb meegemaakt dat de buurt, het Mercatorplein en de Jan Evertsenstraat, in een diep dal zat, maar ook dat ze er weer uit klom. Dat was in die tijd, zo eind jaren negentig, voor een groot deel te danken aan het toen uitgevonden “integrale veiligheidsbeleid”. Daarbij hielden alle mogelijke diensten, zoals politie, sociale dienst en stadsdeel, samen grote “schoonmaakacties” in de buurt om de straat schoon te vegen van wat er niet thuishoorde. Dat klinkt hard, maar het signaal aan de buurt was: jullie doen ertoe.’ En het werkte, weet Van der Laan nog, want de wijk ging weer in de lift.
‘De Jan Evertsenstraat zou voor mijn gevoel een groter succes moeten zijn dan wat hij nu is. Ik heb hem nog niet zo mooi gezien als hij zou kunnen zijn. De straat is van zichzelf prachtig, zeker de luifels, en dat geldt ook voor de buurt. Maar de straat kent dezelfde uitdagingen – en ik kan het weten als ex-minister van Wonen en Wijken – als elk winkelcentrum: genoeg menging van verschillende soorten winkels, leuke horeca, een beetje spanning.’
Hoe je dat voor elkaar krijgt? Dat is lastig genoeg, weet de burgemeester, in een straat met zoveel particulier eigendom. ‘Een typisch dilemma voor individuele bezitters: die willen best investeren in de straat, maar natuurlijk niet als enige. De kunst is om alle eigenaars op hetzelfde moment in te zetten. Maar dat is ingewikkeld, hoor.’ Daarnaast kan een woningcorporatie naar de lange termijn kijken, maar zal een particulier dat niet zo snel doen. ‘Dus als die zijn tent aan een belwinkel kan verhuren, doet hij dat. Het is de vraag of je de straat er mee vooruit helpt.’
Eberhard van der Laan, betrokken ex-Baarsjesbewoner, staat achter de Jan Evertsenstraat en achter ‘Geef om de Jan Eef’. Dat bewoners aan de winkeliers willen laten weten dat ze ertoe doen, dat ze niet in de steek gelaten worden en dat hun lot verbonden is met dat van de buurt, vindt de burgemeester ‘precies zoals het zou moeten zijn. Geweldig.’
Tekst: Nathan Vos
Gerelateerde Posts
De wereld mooier kleuren #1 →
Leden voor de Freezone klankbordgroep gezocht! →
Als je elk dubbeltje moet omdraaien →
