Metamorfose van een buurtkroeg
De schok was groot toen buurtkroeg en Hazescafé De Krommerdt eerder dit jaar aankondigde te gaan sluiten. Lange tijd was de zaak dicht en was het afwachten wat er in de plaats zou komen. In oktober gingen de deuren van Bar Evert-Jan dan eindelijk open. Ondernemer Mingus Verhoeff (28) hoopt dat het een buurtcafé voor iedereen wordt, met een toegankelijke kaart en live muziek.
In de hoek aan het raam blinkt een vleugel, onder een fotowand vol beroemde artiesten. André Hazes hangt er ook tussen. ‘Ja, dat is toch wel een held’ zegt Mingus Verhoeff. ‘Ik kon hem moeilijk weglaten, gezien de bijzondere geschiedenis.’ Naar verluidt begon Hazes in de voorloper van deze kroeg zijn carrière als zingende barman. Andere helden van Verhoeff hangen er ook, zoals Mick Jagger en Bruce Springsteen. ‘Dat zijn bijna de enige nog levende iconen hier aan de muur. De rest is allemaal al dood, haha.’

Mingus Verhoeff
Zelf spelen doet hij niet meer, maar hij houdt van live muziek en hij wil mensen een volledige avond uit kunnen bieden. ‘Dat je na het eten niet per se nog de stad in hoeft, maar gewoon kunt doorschuiven naar de bar en lekker kunt dansen. Een pianist die live verzoeknummers speelt, dat heb je bijna nergens en vind ik persoonlijk supergezellig. Waar zie je dat nog, dat je in een eetcafé kunt dansen?’ Sowieso is het hele idee van ‘naar de stad gaan’ de laatste jaren erg veranderd, vindt Verhoeff. ‘Eigenlijk is dit het nieuwe centrum. Ik heb ook een kroeg bij het Leidseplein, maar dat is echt iets heel anders, een heel ander publiek. West heeft nog zo veel potentie. Mijn vader zegt altijd: vanaf de Elandsgracht kun je net zo goed draaipoortjes neerzetten en toegang heffen. Het is net Disneyland in de binnenstad.’
De stad vormgeven
Verhoeff groeide zelf op in de Kinkerbuurt. ‘Ik kwam toen ook al wel hier hoor. MIjn beste vriend woonde in de Van Speijkstraat.’ Tijdens zijn studie sociologie verdiepte hij zich ook al in de gentrificatie van Amsterdam-West en dus volgde hij de ontwikkelingen van de laatste jaren op de voet.
‘Ik zag dat deze buurt aan het veranderen was en dat de tijd rijp was voor dit type tent. Ik vond dit al jaren een gave plek, zo op de hoek. Er gebeurde alleen te weinig. Dus toen ik het pand langs zag komen, was de keuze snel gemaakt.’
Met een kroeg beginnen moet je niet te lang wachten, zegt Verhoeff. Van uitstel komt maar afstel. ‘Ik zag al mijn vrienden na hun studie gaan solliciteren in pak en ik dacht: nee! Ik wil mijn eigen baas zijn, me niet hoeven verantwoorden. En toen ben ik gaan ondernemen. Maar altijd meer vanuit plezier om een eigen kroeg te hebben dan vanuit een zakelijk model. Gewoon doen. Ik sta zelf ook in de keuken als het moet. Daarnaast vind ik het leuk om de stad mede vorm te geven. Dat is ook de stadssocioloog in mij.‘
Amsterdamse verhalen
Het was nogal wat om de zaak aan kant te krijgen. In De Krommerdt werd bijvoorbeeld jarenlang stevig gerookt, wat zijn sporen naliet in de zaak. ‘We hebben dikke lagen vergeelde meuk moeten verwijderen. Zelfs boven het plafond zat het nog. Het was letterlijk een bruine kroeg, maar ook een mooie buurtplek met veel stamgasten. Ik wilde dat laagdrempelige behouden: gewoon simpel, goed eten voor een redelijke prijs. Denk dan aan een burger, een kipspies of een goede entrecote. Dingen die ik zelf ook allemaal lekker vind. Een plek waar je met je vrienden maar ook met je ouders even naartoe kunt gaan.’
Fris wit gestuukt, met een open keuken waar vroeger de dartboards hingen. De stamgasten van De Krommerdt komen ook nog af en toe langs. Kritiek op de nieuwe zaak hebben ze niet, hooguit gezellige verhalen van vroeger. ‘Dat vind ik alleen maar mooi om te horen. Kijk, ik ben zelf ook een Amsterdammer, dus die verhalen zijn een stukje historie. Die moet je niet vergeten.’
Bar Evert-Jan
Bar Evert-Jan zit op de Jan Evertsenstraat 3, op de hoek met de Witte de Withstraat. Doordeweeks open van 17.00 tot 01.00 uur, en in het weekend tot 03.oo uur. Op donderdagavond kun je er karaoke-zingen en op vrijdag en zaterdag speelt de huispianist verzoeknummers.
Auteur: Annemeijn Verheij