Firma Speijkervet – pulled pork
Sommige dingen zijn zo lekker, of zien er zo lekker uit, dat je er een foto van moet maken voordat je ze opeet of -drinkt. In mijn telefoon zitten daarom halve kreeften met citroenmayo, gnocci met truffel, échte enchilada’s, een dirty martini en een heleboel andere heerlijke dingen, om af en toe nog eens even naar te kijken en met weemoed aan terug te denken.
De laatste keer dat ik een eetkiekje maakte was bij Firma Speijkervet aan de Admiraal de Ruijterweg, een van de laatste prachtige aanwinsten in onze buurt. Ik had het bij een eerste bezoek al op de kaart zien staan: de pulled pork sandwich. En een echte goeie pulled pork sandwich vind je niet vaak, zeker niet in Nederland. Pulled pork – we houden het maar bij de originele Engelse naam, want ‘getrokken varken’ klinkt zo onsmakelijk – is langzaam gegaard draadjesvlees van het varken met barbecuesaus. Het komt uit het zuiden van de VS, en wordt daar bereid op de barbecue.
In het zuiden van de VS betekent barbecueën niet even een wegwerpbarbecuetje kopen bij de supermarkt en er een paar worstjes op knallen. Nee, in het zuiden van de VS is barbecueën serious business. Ze hebben zelfs kampioenschappen, waar honderden stevige mannen in houthakkersbloes met petje en baard samenkomen en strijden om het allerbeste barbecuegerecht. Die barbecue lijkt nog het meest op een olievat dat overlangs is opengeklapt. De bovenste kant is de deksel – en dat is belangrijk, want de grote hompen varkens- en rundvlees en de hele kippen moeten langzaam garen. Drie uur minimaal. Dan krijg je die heerlijk zachte structuur en bijna romige smaak, met een vleugje rook. De barbecuesaus wordt er van tevoren op gesmeerd en is natuurlijk ieders geheime, originele recept.
Maar hoe doen ze dat nou bij Speijkervet? Hebben ze daar ook zo’n echte Amerikaanse barbecue in de keuken staan? Ik weet niet hoe ze hun pulled pork maken, maar ik weet wel dat het bijzonder goed en behoorlijk authentiek smaakt! Al bij de eerste aanblik dacht ik: dit zou best weleens heel lekker kunnen zijn, dus heb ik meteen die foto gemaakt. En het klopte. Onder het fluweelzachte, zoetige vlees ligt wat knapperige witte kool, voor de frisheid en de pit. Ook de rode uien bovenop geven het geheel een lekkere bite. Ik had het liever op een echt broodje gehad, zodat ik mijn sandwich had kunnen oppakken en als een hamburger zo uit de hand had kunnen eten. Want barbecue eten met mes en vork, dat geeft geen pas. Maar dat is dan ook het enige minpuntje.
Sinds ik hier ben komen wonen zijn er veel leuke en goede eetgelegenheden bij gekomen. Radijs, Cook, Bar Spek en Zurich. En laten we vooral snackbar Marja niet vergeten, ook al zat die er al. Maar nu is er dus een haast echte pulled pork sandwich te krijgen op nog geen honderd meter loopafstand van mijn huis! Ik weet het zeker, ik ga hier echt nooit meer weg.
Tekst: Maartje Oome
Gerelateerde Posts
Creatief met groenten →
Chef’s favoriet: Matthias van der Nagel, Fa. Speijkervet →
Chef’s favoriet: Inan Sahin, Floor17 →
