Zusje van de Hallen?
Begin dit jaar kopten verschillende kranten over culturele broedplaats Midwest als mogelijk ‘Zusje van de Hallen’. Dezelfde architect die de Hallen onder handen nam, André van Stigt, was betrokken bij de mogelijke renovatie van het oude schoolgebouw in de Baarsjes. Zijn de Hallen en de veranderingen die na de komst van dit cultureel centrum plaatsvonden in de Bellamybuurt ons voorland of niet? Tijd om een kijkje te nemen bij onze hippe buren!
Rondleiding
Ik geef me op voor een rondleiding door de Hallen. We ontmoeten elkaar voor leescafé Belcampo, een van de horecagelegenheden in de gerenoveerde tramremise. We vormen een klein groepje bestaande uit een kunstdocent, twee vriendinnen uit de provincie, gids Wendeline Dijkman en ik. De rondleiding wordt georganiseerd door De Gebouwengids, 15 jaar geleden opgericht door Wendeline. De Gebouwengids is een organisatie die in verschillende steden rondleidingen verzorgt over architectuur en stedenbouw. Wendeline begint met het tonen van foto’s van hoe de Hallen er uit zagen toen het nog een tramremise was en van nog voor die tijd, toen er alleen nog maar molens op het terrein stonden. De omvangrijke renovatie van de remise in 2012 en 2013 zette de hele Bellamybuurt in Oud West op z’n kop. Huizenprijzen stijgen sindsdien de pan uit en de bewoners weten niet goed of ze er nou blij mee zijn of dat ze die yuppentrekpleister liever mijden.
Karakter van de buurt
Wat je mening ook is over het effect op de ontwikkeling van de buurt, de Hallen liggen er simpelweg prachtig bij. Zelf woonde ik van 2001 tot 2014 in de Bellamybuurt. De Hallen waren in die tijd verlaten, gekraakt en vervallen. Zonde van zoveel bruikbare ruimte, midden in een leuk buurtje. Precies op het moment dat de Hallen opengingen in 2014, verhuisde ik naar de Baarsjes. Sindsdien ga ik er regelmatig naar de film, uit eten of volg ik er workshops. Zelf zou ik een zusje van de Hallen dan ook wel waarderen in mijn nieuwe buurt, maar ik kan me ook voorstellen dat het voor bewoners te druk en te hip wordt rondom zo’n druk uitgaanscentrum. Het veranderd sowieso het karakter van de hele buurt.
Divers aanbod
We lopen door de eerste hal en staan stil bij de bedrijven die er huisvesten. Een combinatie van commerciële partijen zoals de Hallenstudio’s, waar o.a het programma Podium Witteman van Paul Witteman wordt opgenomen, en maatschappelijk georiënteerde organisaties, zoals de kunstuitleen en galerie Beeldend Gesproken. De tweede, kleinere hal is pas later in gebruik genomen. Het is niet zeker wat de bestemming was van deze hal, maar waarschijnlijk waren het paardenstallen. Nu huisvest de hal winkeltjes, een fotostudio en appartementen die verhuurd worden voor ‘long stay’. Geen hotel dus, maar ook geen permanente bewoning. Wendeline wijst ons op het gebruik van originele spanten om het dak te ondersteunen en op de driewegwissel, een bijzondere railwissel die nog zichtbaar is in de vloer van het Meat West, een van de restaurants.
Succes
Uit meerdere plannen voor de bestemming van het complex is dit plan van Stichting TROM als winnaar uit de bus gekomen. En het is een gigantisch succes. Er zijn maandelijks druk bezochte Local Goods markten met handgemaakte spullen, er is muziek, eten en kunst. In de Foodhallen is het bijna altijd druk en op internationale sites worden de Hallen aangeprezen als ‘Must See’. Tijdens de rondleiding krijg je geen toegang achter de coulissen, voor zover die er zijn. Alles wat we zien is voor het gewone publiek ook toegankelijk en voor mij dan ook niet nieuw. Toch is het leuk om meer te weten over het gebouw, zijn geschiedenis en zijn functies. En om je een voorstelling te maken van de Baarsjes met een dergelijke publiekstrekker. Voorlopig zie ik voornamelijk spelende kinderen op straat. Een yuppengolf lijkt nog ver weg.
Over de auteur: Anne is Baarsjesbewoner, eigenaar van Studio da Vasco en redacteur van Ik geef om de Jan Eef.
Gerelateerde Posts
Het Ondernemerscafé is terug: op 19 november →
Bepaal ook de spelregels voor de Freezone →
Bij Swing & Tell kún je niet stil zitten →
