Reportage

Gepost op 29 september 2015 | door Jan Eef

4

Zachte bandjes

Ik fiets. Jij fietst. Hij/zij/het fietst. Maar sommige mensen fietsen niet. Omdat ze het nooit hebben geleerd. Voor ons Hollanders haast niet voor te stellen. Stel dat je niet uit Nederland komt maar hier wel belandt, terwijl je niet kunt fietsen. Wat dan? Buurtcentrum de Tagerijn heeft het antwoord: fietsles. Een reportage van Tess van der Staal

Het is de eerste les na de zomer, in een warme gymzaal achter de Tagerijn. Alles is een beetje ingezakt na de vakantie, inclusief de bandjes. En ja, banden oppompen doe je zelf. Zo ook de drie vrouwen die vandaag naar de fietsles zijn gekomen. Normaal is de les drukker, maar veel mensen zijn nog op vakantie. De dames beginnen ijverig in de banden te knijpen. De fietspomp komt tevoorschijn en de zadels worden versteld. Daarna kan de groep echt beginnen.

Een van de deelnemers is er na de vakantie een beetje uit. Voor de zomer had ze de handrem en de terugtraprem onder de knie, deze eerste les na de break komt ze een paar keer tot stilstand tegen de muur. Herkenbaar. Als ik terugkom van twee weken vakantie moeten mijn fiets en ik ook altijd weer even aan elkaar wennen. Remmen lukt, dat wel. Maar mijn fiets lijkt die eerste fietsrit altijd gegroeid of juist gekrompen.

Manoeuvreren

De lessen worden heel relaxed verzorgd door Nadia en Mahmoud. Ze fietsen mee of geven aanwijzingen vanaf de zijlijn. Ze kijken wat de leerling nodig heeft; of hij of zij klaar is voor een nieuwe oefening. Dit doen ze al een aantal jaar, op vrijwillige basis, drie ochtenden per week. Nadia de binnenles, Mahmoud zowel binnen als buiten. Misschien heb je al wel eens een klasje voorbij zien fietsen, achter elkaar: dan gaan ze naar het Rembrandtpark. Gevorderde fietsers gaan soms ook verder om in het drukkere verkeer te kunnen oefenen. Tijdens een tochtje naar de Dam, bijvoorbeeld.
De leerlingen gaan pas naar buiten als ze écht goed balans weten te houden, als ze kunnen remmen en manoeuvreren. Allemaal dingen die tijdens de lessen worden geoefend en waar de leerling uiteindelijk op wordt getoetst.

Giebelen
Toch is dit is niet alleen maar fietsles. Nadia en Mahmoud betekenen veel voor de leerlingen en hebben ook allebei een cursus gevolgd om vertrouwenspersoon te worden. De fietsklas is een veilige plek, waar vertrouwen groeit, waar vriendschappen ontstaan en waar een helpende hand wordt uitgestoken. Weten Nadia en Mahmoud de antwoorden niet, dan weten ze altijd waar je wel terechtkunt. Hier wordt geïntegreerd, op meer vlakken dan je op het eerste gezicht zou zeggen.

Tussen de lijnen fietsen, je fiets laten rollen, je hand uitsteken. Niet dat veel Amsterdammers hun hand uitsteken. Maar herinner jij je dat nog, de eerste keer met één hand fietsen? Met veel gegiebel wordt het geoefend. Gegiebel, ja, want een halve seconde een hand loslaten heeft hevig slalommen tot gevolg.

In de warme gymzaal heb ik kippenvel op mijn armen. Het is mooi om te zien wat er in een uurtje fietsles gebeurt. Deze mensen willen hartstikke graag leren fietsen, inclusief vallen en opstaan. Opgeven hoort er niet bij. Ik fiets. Jij fietst. Iedereen fietst! Dat kan zomaar werkelijkheid worden dankzij plekken als Buurthuis de Tagerijn. Dus als jij wil leren fietsen, wat houdt je dan nog tegen?

Ook fietsles?
Een pakket van 15 fietslessen kost €30,-. Daarna ben je in principe klaar, maar als je nog wat meer lessen nodig hebt, kan dat ook. De lessen zijn gemengd – voor mannen en vrouwen. Sommige moeders brengen hun kinderen mee, die vervolgens ook lekker meedoen met de les.

De opbrengst van de fietslessen wordt gebruikt voor het onderhoud van de fietsen – er moet er altijd wel een naar de fietsenmaker. Eens per twee jaar kan de gemeente subsidie geven voor de vervanging van maximaal 13 fietsen. Er loopt op dit moment ook een proeftraject van fietslessen voor kinderen met een beperking.

Tags: de tagerijn, fietsles