Boeken, kranten en bijpraten (column)
Door: Laura van Dee
Sinds enkele weken zit ik regelmatig in de openbare bibliotheek op het Mercatorplein om sollicitatiebrieven te schrijven. Zo ook vandaag. Ik ben zeker niet de enige frequente bezoeker. “Vandaag is het niet zo druk, omdat het maandagmiddag is,” vertelt Marion de Rooij, medewerker van de OBA. “Maar kom je hier op woensdag, dan is het dringen.”
In 1998 is de vestiging opengegaan en sindsdien is hij alleen maar populairder geworden. Mondjesmaat druppelen er deze middag mensen binnen. De meesten grissen gelijk een krant en beginnen te lezen, anderen gaan een boek uitzoeken. Na meerdere bezoeken aan deze bieb constateer ik: het OBA-publiek bestaat vooral uit mannelijke krantenlezers, studenten, anderstaligen die Nederlands oefenen en na schooltijd kinderen.
Veel internationale kranten
Naast mij aan tafel zit een fervent bezoeker van de bieb, de Turkse Erkan (40 jaar). Hij woont in de buurt en wipt bijna elke dag wel even binnen om Turkse kranten te lezen of boeken over astrologie, zijn interessegebied. Hij is vol lof over de bibliotheek, met name over het brede aanbod buitenlandse kranten en tijdschriften. “Ik zou hier best willen werken!” Toch heeft hij ook puntjes van kritiek: het boekenaanbod zou volgens hem wat vaker vernieuwd kunnen worden. Ook vindt hij het jammer dat de vestiging niet elke dag open is.
Hij merkt dat de bibliotheek steeds meer bezoekers trekt de laatste jaren, ook veel Turkse en Marokkaanse mensen. “Turkse mensen zijn van huis uit niet gewend veel te lezen, wij zijn meer gericht op televisie en radio, maar hier komen toch veel Turken om de krant te lezen. Dat vind ik leuk om te zien.”
Sociaal contact
De aantrekkingskracht van de bieb schuilt zeker niet alleen in het ruime aanbod boeken en andere lectuur, heb ik gemerkt. Ook het sociale aspect van een bezoekje speelt een belangrijke rol. “Mensen komen tegenwoordig echt niet meer alleen naar de bibliotheek om in stilte boeken uit te zoeken,”vertelt De Rooij. Ze is al 35 jaar werkzaam bij de OBA en drie dagen per week in OBA Mercatorplein te vinden. Bij de kranten- en tijdschriftenrekken staan daarom tafels waaraan mensen kunnen zitten om te studeren of lezen, of, zoals vooral ouderen doen, een praatje te maken. “Soms wordt er iets te luidruchtig gebept, dan zeg ik er iets van,” grinnikt De Rooij.
De Rooij heeft ook in andere vestigingen van de OBA gewerkt, maar vindt Mercatorplein de leukste. “Het publiek is hier erg gemêleerd, een afspiegeling van de buurt. In de vestiging bij de Staatsliedenbuurt, waar ik ook werk, komen voornamelijk yuppen.” Natuurlijk zorgt het diverse publiek ook weleens voor problemen. Zo heeft De Rooij weleens een dakloze zijn sokken zien wassen in de wastafel en heeft ze soms te kampen met agressieve bezoekers. Als iemand zich onaangepast gedraagt wordt hij, indien nodig met hulp van de politie, uit de OBA uitgezet, vertelt Van Rooij. Dat is volgens haar gelukkig niet vaak nodig.
Ik schrijf verder aan mijn sollicitatiebrief. Erkan is verdiept in een boek over astrologie. Dan draait hij zich om: “Mag ik wat vragen? Wat is je sterrenbeeld?”

